Per 1 juli 2023 treedt de wet goed verhuurderschap in werking. Deze wet introduceert een landelijke norm van goed verhuurderschap en geeft gemeenten bevoegdheden om ongewenste vormen van verhuurderschap te voorkomen en tegen te gaan. Zowel verhuurders als verhuurbemiddelaars moeten aan de normen voldoen. Waar gaat het over? Onze huisadvocaat mr. Johan van de Sande geeft tekst en uitleg.

Reden van de wet
De wetgever meent dat in de praktijk verhuurders in bepaalde gebieden misbruik maken van de sociaaleconomisch kwetsbare positie van huurders. Om deze reden krijgen gemeenten de bevoegdheid om via een gebiedsgerichte verhuurvergunning strengere eisen te stellen aan verhuurders in dergelijke gebieden en, waar nodig, malafide verhuurders te weren.

Gemeenten worden verantwoordelijk voor het toezicht en het handhaven van de algemene regels en de verhuurvergunning. Ze krijgen daarvoor dwangmiddelen, bestaande uit het opleggen van een (forse) bestuurlijke boete, bestuursdwang en als laatste redmiddel; de beheerovername. Ook moeten gemeenten een meldpunt instellen waar anoniem en kosteloos meldingen kunnen worden gedaan van ongewenst verhuurgedrag.

De inhoud

De wet definieert goed verhuurderschap als volgt:

A. Het zich onthouden van iedere vorm van ongerechtvaardigd onderscheid door:

1. het hanteren van een heldere en transparante selectieprocedure;
2. het gebruiken en communiceren van objectieve selectiecriteria bij het openbaar aanbieden van de woonruimte;
3. het motiveren van de keuze voor de gekozen huurder aan de afgewezen kandidaat-huurders.

B. Het zich onthouden van iedere vorm van intimidatie.

C. Het zich onthouden van het in rekening brengen van een hogere waarborgsom dan door de minister is bepaald.

D. Het schriftelijk vastleggen van de huurovereenkomst.

E. Het schriftelijk verstrekken van informatie aan de huurder over:

1. de rechten en plichten ten aanzien van het gehuurde, voor zover die niet in de huurovereenkomst zijn opgenomen;
2. de regeling omtrent de eventuele waarborgsom;
3. de contactgegevens waar de huurder terecht kan bij zaken over het gehuurde;
4. de contactgegevens van het meldpunt;
5. de regeling met betrekking tot de servicekosten.

F. Het zich onthouden van het in rekening brengen van servicekosten anders dan wettelijk toegestaan.

De regels gelden voor de verhuurder van woonruimte en verblijfsruimte (huisvesting van arbeidsmigranten). De wet eist dat een verhuurder en verhuurbemiddelaar over een werkwijze beschikken die gericht is op voorkoming van woondiscriminatie door een heldere en transparante selectieprocedure toe te passen en te zorgen dat een ieder kennis kan nemen van de geldende werkwijze.

Verhuurverordening
Een gemeente kan een verhuurverordening vaststellen waarin bepaald kan worden dat het voor een verhuurder verboden is om een bepaalde categorie van woonruimte die gelegen is in een aangewezen gebied zonder vergunning van B&W te verhuren. Als een gebied aangewezen wordt dan dient dat noodzakelijk en geschikt te zijn voor het behoud van de leefbaarheid.

Een dergelijke vergunning kan slechts door de verhuurder worden aangevraagd.

Sancties op overtredingen
De gemeente beschikt over zeer zware handhavingsmethodieken. De gemeente kan bestuurlijke boetes opleggen die kunnen oplopen tot € 90.000,-.

Ook kan de gemeente een last onder dwangsom opleggen of een last onder bestuursdwang. De overtreder verbeurt dwangsommen als een met de wet strijdige bepaling niet wordt beëindigd. Het college van B&W kan ook de verhuurvergunning intrekken.

Tot slot kan de gemeente ook een in beheerneming gelasten. Dat betekent dat de verhuurder van het pand wordt overgenomen door het college of een door hem aangewezen beheerder. De kosten die daaraan verbonden zijn, dient de verhuurder te betalen.